Wskaźnik urbanistyczny określający stosunek powierzchni zabudowy wszystkich budynków na działce do powierzchni całkowitej działki budowlanej, wyrażony w procentach lub ułamku dziesiętnym.
Charakterystyka techniczna
Obliczanie: powierzchnia zabudowy powierzchnia działki
Powierzchnia zabudowy: rzut przyziemia budynku na płaszczyznę poziomą
Określenie: w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
Wartości typowe: 0,2-0,6 dla zabudowy mieszkaniowej, do 0,8 dla przemysłowej
Powiązanie: z innymi wskaźnikami (intensywność zabudowy, powierzchnia biologicznie czynna)
Najczęstsze problemy
Przekroczenie dopuszczalnego współczynnika
Rozwiązanie: optymalizacja projektu, zmniejszenie powierzchni zabudowy, podział działki.
Różnice w interpretacji powierzchni zabudowy
Rozwiązanie: konsultacje z urzędem, analiza definicji w planie miejscowym.
Ograniczenia rozwoju inwestycji
Rozwiązanie: zakup sąsiednich działek, zmiana planu miejscowego, budowa w górę.